erzurum’a kar yaðarken nedensen bir tuhaf olur halim dagalanýr coþar hayalim yorgan üstümden kaçar bölürnür uykum ve þöyle bir maziye dalar ufkum dalarým mazinin hasret denizine bilmem çýkar mýyým çýkmaz mýyým suyun yüzüne bütün çýplaklýðýyla mazim önüme serilir aðlarým birden aklýma gelir öptüðüm sarýþýn kýzlarý çok zor unutmuþken erzuruma kar yaðrken
erzuruma kar yaðarken odamda dolaþýrým döne döne ve sonra varýrým pencerenin önüne gözlerim uzaklarabakar elim pencerenin kounda sanki camý açacak güç kalmamýþ kolumda pencere açýlýr birden bire uzatýyorum kollarýmý diþarýya habire avuçlarýma düþerken kar tanesi baþlýyor yüreðimin ürpertisi avuçlarýma düþen kar tanesi yüreðime diken erzuruma kar yaðarken
Sosyal Medyada Paylaşın:
EBANUR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.