çýðlýklarýmý arýyorum karanlýklarda kayýp gölgeniz gibi biz varoþ çocuklarýyýz deme bana halin nicedir diye sizler gibi sonu olmayan yollara revan oldum bizler atlarýn yelelerinde sýrtýmýzdaki umudumuzla dað baþýnda unutulduk þehirlerin en kuytu dehlizlerinde sýrra kadem basarken götürün beni götürün vatansýzlarýn yanýna bitmeyen hýrsla bekledik nabzýmýn atýþýnda yüreðim harlamakta kavuþmak serden vazgeçerek araya nice zulumler girsede özgürlük saatleri karþýlýksýz akrebe meyyal etmekte ne çokta aldatýldýk sýnýrlarýn sonu gökkuþaðýnda bu yüzden ruhlarýmýz vuslatý beklemekte sararmýþ göz çukurlarýmýz yanmýþ ellerimiz yine sessiz kalalým aþka dair yüreklerimizde aþkýn en hoyrat resmiyle yeniden topraða yeniden eylül kokusuna yeniden çocuk kalbimize sokulalým sokulalým usulca özgürlüðün mevsimsiz çýðlýðýna biz yolu çoktan yarýladýk bak yine sýnýrlarý iþaretledik haydi haydi kalk vakit tamamdýr umuda dair yeniden yeniden...
Sermin Çýnar/Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sermin Çınar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.