Huzurdan Ayrýlýk
Bu gün mevsimin sonu
Arýnmadan çýkýyor ruhum
Yalýn ayak eþkalimde ýþýk
Vuruyor çehreme dolu bir hüzün
Asýldan gurbete durur gururum
Ýçim neden buruk bilmiyorum
Bu þehri terk etmek zor geliyor
Up uzun bir koyda yüzüyorum
Karýncalar yemlere ses vermiyor
Boyun bükmüþ duruyor bulutlar
Damla damla aþeriyorlar yaðmuru
Gelmeyin böyle üstüme dolu dolu
Gönlüm bu þehre uzadýkça uzuyor
Sessizce yürümeliyim gecenin koynuna
Ayak izlerine geri geri basarak
Umut biriktirip uzak iklimlere
Varmalýyým geceyi tam ortadan bölerek
Gönlüm bu þehre sindikçe siniyor
Gözlerime þehirden geriye hüzünden perde iniyor
07-02-2014
H þahin