...
aðlama sen
ver bana gözyaþlarýný, kalbimin okyanusuna katayým
iliþmesin gözlerine denizin tuzu
ver yalnýzlýðýný bana
kýrmýzý yaðmurluðumun yakasýnda beyaz bir karanfil gibi taþýyayým
kaç rüzgar savruldu gözlerim
kaç þehirde yitirdim babamýn ellerini
pusula oldu annemin sesi
kýblemi þaþýrttýðý günden beri zalim yenilgilerin
merhabalar defnettim
....terk ediliþlere el-fatiha
küsemedim -bir suçlu seçemedim-
kýyamadým kimselere
tenhada bir mezar açtým kendime, nar aðacýnýn gölgesine
çan çiçekleri baðladým dallarýna
dilime zakkum yapraðý
....aldým acýlarýmý iki yanýma
öptüm okþadým, ördüm
-uzayan bembeyaz saçlarýný-
insan bir kuyuya düþmeye görsün
yýlanda gezinir
vicdan da
her derinlik biraz Yusuf’a yükselmektir
çocukken kuyruklu yýldýzlardan bahsederdi annem
hiç masal anlataný olmayan nereden bilsin
kara borsaysa bir de kitaplar
hep göðe bakardým
tutunmak için bir yýldýzýn kuyruðuna
"sanýrdým babam beni bekliyor samanyolunda"
kuyruklu yýldýzlarýn yerini çoktan almýþtý oysa kuyruklu yalanlar
uçurtmalar da utancýndan kayboldu belki
fiþlenmesin diye yalandan
þimdi hangi cesur uçurtma beni sana getirebilir ki
ben geceye yanýk
üstelik "mavi tutuyor beni"
üstlenip bir þehrin gri kederini
attým kýrmýzý yaðmurluðumu yoksul bir evin akan çatýsýna
emzirdim gözlerimi en anaç bulutlardan
.....ey gamzelerinde manolyalar ekili çocuk
kurak gülüþlerine yaðmaya
"içindeki buz tutmuþ cehennemi" çözmeye geldim
-aðzýmda ýslak ve dilsiz bir ninni-
korkma!
ben aðlamaktan yorulmam...
de_soulmate