Bülbüle sormuþlar; Nedir derdin diye. Ne bu feryadý figan Diziyorsun güzel sesinle acýlý kafiye. Kýsýk sesiyle dile gelmiþ; Gülümü göz göre göre verdim. ‘bahçývan’ denen katile.
Ne üzülürsün? Güzellik sende ses sende. Ýstesen bahçedeki tüm güller Senin çevrende. Gözleri dolu dolu olup döküldü aðzýndan birkaç kelime. Ne benim kalbimi dolduracak, sevgi var diðer güllerde..) nede, onlarý sevecek, gönül var bu aciz bedende .
Benim/solan gülümün rengi; gökkuþaðý rengi gibiydi. kokusu ise, dünyanýn eþsiz kokularýna bedel. Yüreðiyse, En berrak sulardan bile saf ve güzeldi.
Bizlerden ne ister ne dilersin Demiþ dostlarý. Bu dünyada böyle yaþanmaz!... Yalnýz ve tek. Acýyla haykýrmýþ, ‘gülümün sevgisi yeter bana. saklayacaðým onu ölene dek’
Ertuðrul.
Sosyal Medyada Paylaşın:
jeriko Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.