KUZUM

Kuzum,
Sen çýkýnca hayatýmdan
Geriye hiçbir þey kalmadý
Ne tadým var artýk ne de tuzum
Periþaným iki gözüm
Hüzne yakýþaným.

Kuzum,
Bir avareyim þimdi
Bütün sokaklarda ayak izim var
Bütün terk edilmiþ mekânlara kokum sinmiþ.
Ayrýlýk dolu kadehlerde dudak payým
Anlayacaðýn tam olan her þey yarým

Kuzum,
Sen gidince benden çekilince damar damar
Ne sarsýntýlar geçirdim duvar duvar
Altýnda kaldým yokluðunun
Þimdi enkazýnda boylu boyunca ben var
Beni arayanlar seni bulacak
Seni bulanlar beni bulmuþ olacak.

Kuzum,
Gördüðün gibi iþte her þey
Hep yeknesak
Tekrara baðlýyorum her günü
Ayný renk giyiniyorum
Ayný kelimelerle konuþuyorum
Ayný küfrü ediyorum
Ayný duaya el açýyorum her gece
Seni diliyorum
Sana yatýp sensizliðe uyanýyorum
Kaosa ve hüzne…

Kuzum,
Sen Allah’ýn bir lütfuydun varlýðýnla bana verilmiþ
Þükrümdün.
Yokluðunla Allah’ýn bana vermiþ olduðu bir cezasýn
Hüznümsün

Kuzum,
Kuru bir kalabalýk var baþýmda
Kuru bir laf edebiyatý dilimde dolaþýyor
Gökyüzü maviliðini kaybediyor
Mil çekiyor sensizlik gözlerime
Zil çalýyor ayrýlýk beynimin kývrýmlarýnda
Yeryüzü güvenirliliðini yitiriyor
Zemin kayýyor ve düþüyorum ömründen
Bir rakam gibi eksiliyorum senden
Çýkarýyorlar beni senden

Kuzum,
Sen çýkýnca hayatýmdan yüzümden tebessüm çekildi
Bedenimden caným…
Baþka söze hacet kalmadý baþka tarife ve tasvire de
Sensizliðe tarif lazýmsa bana baksýnlar kâfi!
Sosyal Medyada Paylaşın: