DAVACIYIM

Herkes hemen her iþin kolayýný bulurken
Her þeyin bana kalan zorundan davacýyým
Aleme öylesine görünüp kaybolurken
Karþýmda divan kuran sorundan davacýyým

Bir yerde adaletli bir düzen kuruluyken
Baþka yerde zül hakim, kullar kulun kuluyken
Boðazlar bal börekle týka basa doluyken
Bana kalan peynirin lorundan davacýyým

Viran gönül bahçemde tek bir çiçek açmazken
Gök kuþaðýný geçtim siyahým bile azken
Benim baharým hazan her yerde mevsim yazken
Yeþilinden, alýndan, morundan davacýyým

Yeni kabuk baðlayan þu yaramý kanatýp
Üç kuruþluk malýný yirmi kuruþa satýp
“Niðde’ye sür eþeði” diye baþýndan atýp
“Pazarým geçti” diyen Bor’undan davacýyým

“Vatan borcudur” diye beni ezip horlayan
“Kanun benim” diyerek kanunlarý zorlayan
Karýsýna kýzýnca gelip bana parlayan
Tuðu tümü korundan orundan davacýyým

Bir tutamlýk köz ekip bir kucak alev biçen
Zararýný kapatýp üstüne kâra geçen
Acý talimi için bilerek beni seçen
Yaralý yüreðimin korundan davacýyým

Aldýðýn her bir nefes bil ki dünyaya deðer
Hele bir düþmeye gör neler olurmuþ meðer
Zahir ömrümde bana deðer vermezse eðer
Baba, kardeþ, eþ, evlat, torundan davacýyým…


Sosyal Medyada Paylaşın: