Ýlkin kederi giyiyor gün yorgunu bedenim Bir matem töreni gibi akþamdan Karanlýðý iþgal altýnda kentlerimden getirilmiþ Kimsenin giremediði uzak bir ormandan
Sonra ümitsizlikle deðiþiyorum kederi Bir solgun kefen gibi aðarýyor aynalar Yüreðimi felakete çaðýrýyor aynalar Çýðlýklar yükseliyor arkamdan
En son kýpkýzýl bir cinnet deniyorum Çaresiz isyanlarla yanýyor alev alev Kumaþý ihtiraslardan biçilmiþ Bütün fiyakasý kandan
Yok bu defileyi görmüyor hiç gözlerin Boþluklarda çýnlayýp duruyor ýssýzlýðým Seni de hayran býrakýrdý, eminim Ne giyse yakýþan yalnýzlýðým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
elinin_körü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.