filozof karanlık

baþýmýn aðrýsýnda
dizelere tutunan acýlara geldim
gece uykusunu uzatarak
ahþap düþe
sabrýmýn zorlamasýný seyrediyorum


aklýma kavruk terkler çýktýkça
vebali çekilmez anýlar yapýþýyor bilinç duvarýna
yapýþtýðý yerden
haykýrýþ yaðmurlarýyla yýkýyorum


çürük akýyor gece siyahýndan
ellerimin arasýna oturan melek
gözlerime çoðalan dualarý asýyor
çürüdükçe zifiri
kentin kýyýlarýna vuruyor hüzün ölüsü
gözlerimi kapatýp
dualarý uyutuyorum
sessizlik duruyor pencere buðusunda
büyüdükçe büyüyor anlatýlmaz yalnýzlýk


sokaðýn eteklerine sýðýntý havari rüzgar
payýma düþen soðukta aralanýyor kapý gýcýrtýlarý
her köþenin baþýna oturtulmuþ hayat
öylesine dileniyorlar acýttýklarýný


göðsüme elini sürünce caddenin kadýnlýðý
kirpiklerimin ucuna tutunuyor aþk
ahh yýkýldým ayaklarýnýn çýplaðýna
aðýr tütün basýlýrken dudaklarýmýn arasýndan
izmarit dokunuþu kayýp gidiyor havaya


bir çay deminde özlenir mi biri
buram buram duman asýlýrken yüzüne
birden dudaklarýna deðen sýcakta kavuþulur mu
avucun dairesine
bardaðýn yerine alýrsa buz gibi el
ansýzýn düþüp özleme
unutulur mu zaman kaymasý

çocuksu geliyor gül kurusu
mavileri aþýp bir gökyüzü yolculuðunda
diz çökerek topraðý seyrettiðim vakitte
saçlarýmý topluyor nemli hayalimde
gül kurusu
annemin gençliðinden çok daha ölü
beyazlarýný yýrtýlan hayatýna sakladýðýnda annem
kýrmýzý bir boya asmýþtý menekþe çiçeði saksýsýna
bir anda aklýmý zorladý gül kurusu
þu fani dünyada
annemin hiç yaþamadýðýný


bariyer gecenin ardý
tren düþlemesi
vapur sesi
rüzgar esnemesi
öksürdüðüm bütün düþlerim
koparýlmýþ çocukluðuma düþüyor
arsýz aþýk olduðum yalanlar
köpüklü deniz dalgasý
beynimin kent kýyýlarýna
bariyer gecenin ardý
sürgün saklanmasý
acý tutulmasý
köz savrulmasý


artýk
sesime dokunuyor
kör kelebekler
ýsýrýlmýþ tövbelerimi
utandýðým günahlara býraktým
kör kelebekler
evet sesimi alýyor
huzura umut attýðým uçurumda


býrak yýrtýlsýn göçmen susmalarým
iki kelime arasýna
çokça noktalar gizledim nasýl olsa
her yorulduðum konuþmanýn baþýna
bir anlamsýzlýk düþüyor
býrak olduðu gibi kalsýn
sustuðum zamana
verecek bir ruhum kalmadý...!

...


belkide yolculuk etmekti tek dileðim
sen yanýmda bir kitabý gözlerinle öperken...










Sosyal Medyada Paylaşın: