İNSAN SEVGİSİ

Yaþamýn kýyýsýnda hep bir yerlerde
Bir eksiklik var gönüllerde
Bir eksiklik var yüreklerde
Bir eksiklik var hep derinlerde...

Þu geniþ mi geniþ yüreðimizin kapýsýný
Aralayabilsek , açabilsek sonuna dek
Þu içimizde gizlediðimiz sevgi tohumlarýný
baþaklarýn avuçlarýna salýp
rüzgarlara býrakabilsek...

kini,nefreti,hasetliði,kýskançlýðý...
býrakýp riyayý...
býrakýp vicdansýzlýðý
kaygýsýzca yaþayabilsek hayatý
kaygýsýzca baðrýmýza basabilsek insanlýðý
insafsýzlýðýn ellerine býrakmasak insanlýðýmýzý..

Çýkarýp üzerimizden gecenin siyah giysisini,
yüreðimizi saran gecenin kasvetini,
duygularýmýza gem vuran gecenin ümitsizliðini,
yokluða mahkum eden gecenin kara deliklerini...
aydýnlatabilsek gecelerimizi...

beklemeden þafak vaktini
bir nefesle, bir sesle , bir kelime ile
hece hece ..cümle cümle
haykýrabilsek insan sevgisini
" ey insan! sevmiþ Rabbim seni
bende seviyorum sen" i diyebilsek .......


Ýþte bu kadar kolay
neden bunca vahim olay .......








Sosyal Medyada Paylaşın: