Kol geziyor etrafýmda zehri zemberek karanlýk
Geçmiyor ruhumun sancýlý öfkesi
Tanrý meleklerin baþ tacý
Ýnsanlýðýn fýrtýnalarda ki korkaklýðý
Ve ben korkularýndan korkmayan
Mazi geride kalsa da devamlý
Gün içerisinde uðramasa olmuyordu
Mor rengi ne kadar sevsem de
Nadirdir bende yeri
Býçak sýrtýdýr mor
Ne þahlandýrýr sevdayý
Nede yerle yeksan eder
Renklerin en lalidir belkide
Suskunluðu aðýrdýr
Anlatmaz derdi kifayesini
Saklar alýnda morunda maisin de
Bahar geldiði vakit menekþeler mor
Diðer tüm çiçekler pembeli sarýlý
Çünkü menekþe ahýn gölgesi
Býçaðýn öteki yüzü..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.