Yorgun gözlerimle anlatmaya çalýþtým ama Sen bende kördün Ve susmayý tercih ettim ebediyete seni gömdüm Ve sevgim yüksekti kaf daðý kadar Büyüktü okyanus derinliðinde Nasýl anlatabilirdim ki sensizliði Bir nebzede olsa sindiremedim özlemi Ve ben hep sana sustum…
Bir bakýþtýn gönlüme Su gibi a/kýþtýn baharýma Koþar adýmlarla arayý açarken Naçar aksak peþinden sürüklenendim. Bu aþk için daðlar taþlar ile dertleþtim Kelebekler uçan kuþlar þahitti benden yana Mum misali erdim günde güne Bir sen göremedin amaydý aþka gözlerin Bir sen saðýrdýn Ve ben sana hep sustum…
Vurdumduymazlýðýný Avareliðini serseri berduþluðuna vurup Sen sevdamýza koyacak isim ararken Ben seni sevda dolu cümlelerimin öznesi yaptým Seninle biten hiçbir cümleme ne bir nokta Ne de bir an olsun duraksayýp virgül de koymadým. Sana olan sevdama riyakârlýk Belirsizlik hiç mi hiç yakýþmazdý. Üç noktalarý da attým noktalama iþaretlerinden Sen okumasýný bilemedin, bilemedin Ýþte bu nedenle ben sana hep sustum…
Hani senin o küçücük önemsiz dediðin Benim için ise anlamý çok büyük olan þeyleri Kimselere anlatmadým. Ne bir gülüþüne, ne de sözüne Kendime pay çýkarýp hiçbir anlam yüklemedim. Senden sonra, hiçbir yüze gülmedim Baþka gözlere bakmadým dokunmasýn sana diye. Ama sen bende ki seni göremedin Ve ben sana hep sustum…
Belki karþýma çýkarsýn umuduyla Yolumu deðiþtirdim, düþtüm sokaðýna Yürek sancýmý belli etmedim. Gözyaþýmý içime akýttým damla damla Sesimi yükseltmedim sana gider Duyarsan için yanmasýn diye Ben sana hep sustum…
Bitirme sana deli divane olan bu avareyi Ben bitiremem bende ki sevgini. Sarýp sarmalarým seni Vebalini de yüklerim heybeme Atar omzuma bismillah derim. Günahýn da benin olsun, çýkarým yoluna Katlanýrým, gelecekse senden gelsin ölüm! Ama sen son sözünü söyle Bensizlik bayraðýný çekmeden. Çünkü Ben sana hep sustum.