Benim annem sokaklardýr Belki seninle Ayný gün doðduk Ayný gece Sen annenin kollarýnda buldun kendini Ben…
Ve büyüdün bin bir nazla Ben büyüdüm Büyümek bile Fazla bana…
Babanýn dediði bir söz Aðlattý seni Bana hor baktýlar Ellerime kuruþ Gönlüme kor býraktýlar Aðlatmadý beni…
Geceleri annen örttü seni Beni karanlýklar…
Yüzünü buruþturup masadan kalktýðýnda Ben karnýmý ellerimle bastýrýyordum…
Soldu diye sokaða attýðýn kazaðý Þimdi ben giyiyorum…
Büyüdükçe umutlarýn arttý senin Benim büyüdükçe azaldý Ýnsanlarýn halini gördükçe Sen büyüyünce doktor olacaksýn Belki mühendis Ben…
Senin beðenmediðin bayram harçlýðýný Ben bir ay dilenerek biriktiriyorum Hakaretlere katlanmak pahasýna Kimse el uzatmýyor gönlümün yarasýna Ve hiç kimse dinlemiyor beni Sanki görmüyorlar halimi…
Boþ ver Unut bu söylediklerimi…
Ama Þunu unutma O hayata doðmayý Sen seçmedin Benim gibi de olabilirdin…