OTAĞ

yolculuðum baþladý gidiyorum dostlarým
ömrüm tamam olsa da bütün iþlerim yarým
içinde yol aldýðým þu daracýk kulübe
kaderin yazgýsýndan bu gelen darbe deðil

ha gencecik ayrýldým dünyadan, ha ihtiyar
ardýmda hem aðlayan hem de gülen gözler var
ani deðil bu gidiþ baðlanmýþ bir sebebe
ölüm yalnýz cesede ruha ve kalbe deðil

neler bekliyor beni bilemem alim olsam
geri dönmek ne mümkün saçýmý tel tel yolsam
mutlak geçilecek yol, yol yokuþ, yol engebe
nasýl varýrým acep tuttuðum heybe deðil

Allah’ýn huzurunda tüm insanlýk biçare
çok kapý çalýnacak Gülün kapýsý çare
iþte ümmetim deyip ulaþtýracak Rabbe
yýkýk dökük de olsa kalbim harabe deðil

göçtüm artýk dünyadan alýn hep sizin olsun
ister karanfil ekin kabrime ister yosun
neleri yaðdýracak üzerime gök kubbe
mezar dostun otaðý mümine izbe deðil
18 Ekim 2005


Sosyal Medyada Paylaşın: