EFSUNLU SABAH

Bir duman tütüyordu, yüreðimde bacasýz
Halimi görüyordum, efsunlu sabahýmda
Kaygýlar oturmuþtu, yüreðimde sevdasýz
Halimi görüyordum, yanan girizgâhýmda

Ýçimde diken gibi, kaygýlarý bilerken
Aþksýz bahçelerimde, mutluluðu dilerken
Bütün eyvahlarýmda, gözyaþýmý silerken
Halimi görüyordum, korlaþmýþ günahýmda

Canýma can vermeyen, durgunlaþan hecemde
Yýldýzlarý karartan, kasvetlenen gecemde
Beni dertlere sokan, zorlaþan düþüncemde
Halimi görüyordum, inlediðim ahýmda

Yaþanan acýlardan, bedenimdi dermansýz
Bu yalnýz âlemimde, hep kalmýþtým mihmansýz
Olmuþtum deryalarda, nehirsiz ve ummansýz
Halimi görüyordum, haykýrdýðým vahýmda

Yanýklaþan bu sesler, kulaðýmda çýnlarken
Alevlenen ney gibi, inim inim inlerken
Sükûtlaþan gecemde, þarkýlarý dinlerken
Halimi görüyordum, çýnlayan segâhýmda




Sosyal Medyada Paylaşın: