Aslı Yok

Aslý Yok






koca bir yanýlgý gördüðüm objeler
þehrin sokaklarý kördüðüm
geliþigüzel uykuya dalmanýn rahatlýðýnda
rahatým
yaylým ateþinde akrep
perdeler ele veriyor olay mahalini
iþgal yeni baþlýyor



kasýklara vuran marjinal bir sancý
serseri mermi gibi
yokluðu tetikliyor
heyecanlý bir kaçýþ, arka sokaklarda
mahalle aralarý telâþ içinde
üstü daðýnýk, omzu açýk bir kadýn
istemeden afiþe oluyor






camda
yýprak bir perde sallanýyor
yaþ sýnýrý tanýmýyor uvertür müzik
ankesörlü telefonda bir ses
hala "dur" kaçma diyor
yalýnayak basýyorum taþlara
bir þeytan peydahlanýyor baþucumda
gayrimeþru geliyor yastýk
baþýboþ saatler çekilmiyor
iki kadeh dolusu yalnýzlýk
tek þahidim gece
yalpalýyor ayaklar diz üstü düþmeden
sarhoþ bir rüzgar ýslýk çalýyor
baþým da bir aðrý
mevsim þarap rengi,
sokaklar baðbozumu yine



ayan beyan hatýrlamasam da
sabaha sürükleyen düþlerde aklým
aðzýmda esrik bir tat
kör bir býçaðýn sýrtýnda kanýyor dilim
açmam imkansýz gözlerimi
çok berbat durum
saçlarým ter
çamur içinde dizlerimle
anneme þimdi ne diyeceðim



aðarýrken gece tan yerinde
bende cin çarpmýþ gibi bir ürperti
irili ufaklý yýldýzlar ritüelde
o kadar kalabalýklar ki
üþüþünce yalçýn tepelere akbabalar
bulutlar hep gri
kâbus çökmüþ gibi sisli
ve ben fýsýltýyla
rejiye dönerek
artýk p(k)es diyordum...









[sevgi batbay özcelik]

Sosyal Medyada Paylaşın: