EMANET..
Giderken vermiþtim resimlerimiz;
Özlemle bakacak göze emanet…
Hep ayrý dursa da isimlerimiz;
Bakýver, kaldýysa ize emanet…
Ey benim yürekte eski hicraným;
Git derken dilime vuran yalaným;
Kuþ gibi önünde çýrpýnan caným;
Dilinden çýkacak söze emanet…
Mahþere saklanmýþ çýkacak falým;
Kalmadý güllerim kalmadý alým;
Tutuver, hasretle kýrýlan dalým;
Bahardan sonrasý yaza emanet…
Kapýna bir mektup koymak istedim;
Yansam da günaha uymak istedim;
Bu gece sesini duymak istedim;
Dilinde türküler saza emanet…
Adresin kayboldu bulursam eðer;
Maziye sessizce dalarsam eðer;
Kapýný bir gece çalarsam eðer;
Gönül misafirin naza emanet…
Eksilmez baþýmda kar, boran, tipin;
Saklandý bir ömür yürekte tapun;
Örtükse perdeler kitliyse kapýn;
Doksandokuz yaram yüze emanet…
Ali ALTINLI – 27/03/2014
Saat: 21:16
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.