Yok Oldu Gitti

Geçinirken kimisi, zorlukla kýt kanaat,
Kimi, bolluk içine, daldý yok oldu gitti.
Bedavadan yaþamý, kendisine zanaat
Edinen de sýradan, kuldu yok oldu gitti.

Hayatý bitmez sanýp, sürdü zevk-i sefayý,
Aklýna getirmedi zerre miskal cefayý.
Özentiye tapýnýp, tez “kapýnca þifayý”
Üstüne bin melanet aldý yok oldu gitti.

Tepeler de yetmedi, otað kurdu daðlara.
Ýþ tersine dönünce, rezil oldu çaðlara.
Bin nebatat düþerdi bahþedilen baðlara
Bir tomurcuk gül idi, soldu yok oldu gitti.

Geçsin ömür tasasýz, hem de ballý börekli,
Ýnsanoðlu unutkan, hep bir ibret gerekli…
Ömür boyu aðladý, “güldüm” sandý sürekli,
Son bir gayret içinde, güldü yok oldu gitti.

Taþýmaktan yoruldu þu hayatýn dengini,
Siyah beyaz gördü hep yaþamanýn rengini.
Karun deðil miydi ki, dünyanýn en zengini?
O da baki kalmadý, öldü yok oldu gitti.



* Seçki heyetine, þiirime verdikleri paye için teþekkürlerimi sunuyorum.

Sosyal Medyada Paylaşın: