Adýný anýmsamak bile , sýrýlsýklam özletirken ;
Oluruna býrakýlman kolay deðil ,
Olmazsa olmazým !
I-
Aþk uzak deðilken
yüreklerimizin tutuþtuðu menzilden sonra ;
kavuþma ihtimalimize susayarak
alabildiðimce yaðýyorum içime
kuraklýðýný yaþayan bedenimle
mecburi vedalar býrakýyorum
þiir yüzüne.
Yüreðimden götürdüðün,
eksik kalan yanýmýn , özleyen tarafýyla ,
inim inim inleyerek ;
yerlere saçtýðýn kýrýntýlarýmýzý topluyorum
avucumun içine .
Amin’leyerek
tadý dimaðýmda kalan
kocaman nimetler yaratýyorum
doyurmak için yüreðimi .
(Halbu ki ,daha dün, yüreðime kadar doluyken seninle .)
II-
Yarýnlarýmýzý býçakladýðýn günden beri
bakýþlarý tavan arasýna sýkýþmýþ kalemimle
býraktýðýn yaranýn iziyle
sayfalarýmý süslemek
öyle çok yoruyor ki kýrgýn gözlerimi .
Yazmayým diyorum yorulmamak için
sýðýnýyorum koltuðun sevdiðim köþesine
bu sefer de
boþ duvarlar vuruyor sol yanýmdan
Ne çekip yýrtabiliyorum
takvimlerden,senden önceki zamaný ;
Ne düþünebiliyorum akreple yelkovanýn,
geleceðin gün için döndüðünü.
Üzerime yürüdükçe
saatler , takvimler , duvarlar
kendi çýðlýklarýmda
boðularak eksiliyorum Yar .
III-
Aþk menzilinden uzaklaþan her adýmýnda
içimdeki seslere karýþýyor gözyaþlarým
nefes alýþlarýmýn daralan boþluklarýyla
Oluruna býrakýyorum seni .
-’Olmazsa olmazýmsýn ’ derken
Çok büyük konuþmuþum meðer , diyorum .
(Bitmiþliðime çare olman için yazmadým bunlarý
donup kalan gözyaþlarýmý, kuruyan mýsralarýmý
nemlendirmek için uðradým sadece . )
~~~~
elysa
Þiirime Nefesiyle Can Veren Remzi KURNAZ’a Sonsuz Teþekkürlerimle.