BEN BİR YAĞMUR DAMLASIYIM

Tut ki;
Ben bir yaðmur damlasýyým.
Sen de,
Dalýndan koparýlmýþ kuru bir yaprak.
Ve yaðýyorum.
Hemde bardaktan boþalýrcasýna,
En hýrçýn halimle geceyi yarýyorum.
Gece ki, yokluðunla yarýþýyor içimde.

Tut ki;
Ben bir yaðmur damlasýyým.
Sen de,
Ýllegal bir þehirde özlenensin.
Bedeni bir damla suya muhtaç bir çiçeksin.
Yada,
Karanlýðý buz kesilmiþ bir gecesin.
Ve yaðýyorum.
Hemde göz gözü görmeyecek þekilde,
Hemde son sürat ölüme gider gibi,
Hemde nefesin son çýrpýnýþý gibi,

Tut ki;
Ben bir yaðmur damlasýyým.
Sen de,
Namluya sürülmüþ bir mermi,
Yada emniyeti açýk bir tüfek,
Veya pimi çekilmiþ bir el bombasý,
Ve yaðýyorum.
Bir çatýþmanýn ortasýnda kalmýþ gibi,
Kalbinden vurulan bir çocuk gibi,
Yada topraða düþen bir cemre gibi,

Tut ki;
Ben bir yaðmur damlasýyým.
Sen de,
Karanlýk bir zindan.
Yada,
Gözleri baðlanmýþ bir mahkum.
Veya elleri kelepçeli bir mülteci.
Ve yaðýyorum.
Hemde bardaktan boþalýrcasýna,
Hemde demir kapý, kör pencereden bakarcasýna,
Hemde soðuk bir ranzaya sarýlýr gibi,
En hýrçýn halimle idam ediyorum yokluðunu.
Yokluðun ki;
Soðuk bir ranzadan daha ürkütücü bu aralar.

Ýbrahim DALKILIÇ

27/03/2014
02:15
Sosyal Medyada Paylaşın: