BİR O YANA BİR BU YANA

yoruldum bir fidan gibi boyumca uzamaya çalýþmaktan
bu açlýk varken bedende yoruldum, çöplüklerin altýnda bir kedi olmaktan
ellerim topraklarda gezer ara sýra,
beden kalýntýlarý dolar týrnak aralarýma
sýrf gök kubbe yaratýldý diye üstümüzde bir ve olabildiðince yenilmiþ bir karanlýða
yaþadým mý sanarsýn bir o yana bir bu yana

ruh koparýlýr ya bedenden öylece canýn çýkmasý zorken
son nefes bir tek ses koparýr ya hayatýn tüm renklerini gözlerinden
kalbe yetmez sözler öylece bakan o anlamsýz derin gözler
yetmez sevdiðim her yaný kan revan bir boyalý ezber
ha bir kahverengi günün sabahý olmuþ, ha bir sarý sýcak
her yaným karanlýk duvarlar sevgili
kabahat sende deðil bu boyalarý kim getirdi
soluk bir pencere ve duvar ardý
hep ayný yerde gözlerim takýlý kaldý

aldýðýn her nefes yaþamýn aldatmasý
sevgili ellerim topraktan toplarken seni
tek tek bedenin kuþlarla uçar gider uzaklara
kimi zaman bir çiçeðe karýþýrsýn kimi zaman sa bir aðaçta yaþarsýn
ölmek bu kadar kolay deðil sevgili sen ölmeyi ne sandýn
bu gönlüm seni ey sevgili
son aldýðýn bir tutam nefesle deðiþir mi sandýn

yok bir elveda þarkýsý yazýyorum þimdi
notalarýmdan kan damlýyor sayfalarýma
sayfalarým ki onursuz bir þarkýnýn yolcusu olmuþ
istemezcesine bir o yana bir bu yana
hadi gel uzanalým yeþillere, e hadi ver elini hah tamam þöyle
bir o yana bir bu yana
sevgili yaþamayý kolay mý sandýn bensiz
toprak bile kabullenmez seni dönersin küçük mabedinde bir oyana bir bu yana
Sosyal Medyada Paylaşın: