Çay Tütsülü İlkbahar

Seni yada düþürür dem be dem erguvanlar.
Katre katre süzülür gamzenin albenisi.
Yalnýzlýk bestesini ruhunda duyan anlar.
Her dem Leyla sürmesi çaydanlýðýn som isi.
Yokluðunda bilesin çay tütsülü ilkbahar.


Ýçimizdeki ukde sana dair her mevsim.
Demlik ile semaver yoldaþ hayalimize.
Bardaðýn kenarýnda dudaðýndýr eþsiz im,
Karýþýrken ýtýrýn gönlümüzdeki ize.
Kulakta çýnlar sesin çay tütsülü ilkbahar.


Ýpekten bir bohçada anýlarýn yumaðý.
Iþýl ýþýl gülüþün eskimeyen yadigar.
Hatýra atlasýnda iþlidir aþkýn aðý.
Ýcazet vermedin ki diyemedim sana yâr.
Gül kokulu nefesin çay tütsülü ilkbahar.


Efsaneler anlatýr duruþun haza suya.
Çaya renk ve ýtýrdýr tavrýn edan ve nazýn.
Bu minvalde göz hasret nice demdir uykuya.
Ýçindesin sükutun suskunluðun niyazýn.
E bu garip neylesin çay tütsülü ilkbahar!
Ankara, 25.03.2014 Ý.K
Sosyal Medyada Paylaşın: