anne yitik oğlun geldi

cenin olduðum
piþmanlýðýn karnýnda
hiç doðmamak üzere saklanýyorum...!




keþke
ah keþke yaðmasa dedim aklýmýn üþümesine
olduðum kadar yalnýz
olmadýðým kadar kalabalýðým anne
biten her soluðumun üzerine çektiðim çaba
sonumun parça parça yaðmasý oldu hayal kalýntýlarýna


neden anne
neden sulara açýlýyorum en sýðýntý düþlerde
balçýk tarlasý batmasý gibi kayboluyor aþk
üzerini beton yaðmurlarý örtüyor
kaldýðým kadar kalýyorum eski liman rüzgarýnda
en yýrtýcý susmalar denizin sýrtýnda aðlýyor sevdayý


baðýþla beni anne
bir kitabýn yýrtýlýp atýlmýþ sayfasýndan farksýz yüreðim
ha yýkýldý ha yýkýlacak gök üzerime
gece öldüren bir yetim deðil mi zaten oðlun
aþk büyütemeyen bir meczup
hangi aðacýn kökünde unuttum özlemleri
hangi ara bu kadar acýttým seni
baðýþla beni anne
oysa en yücesinde çocuklarla hayatý paylaþmaktý hayalim
ki ihanet ettiðim sonsuzlukta yitirdim düþleri
aþk iyice koptu benden
ben göðsüne bir ölü gülle geldim
yalnýzlýk içinde þiirlerden baþka birþeyim yok
baðýþla beni anne
baðýþla kuþlar daha fazla ölmeden...!



Sosyal Medyada Paylaşın: