MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Zor be sevdam
kazankaya hulisi

Zor be sevdam


Zor be sevdam....
biz istesekte sevdirmezler bize bu þehirde
biz kavuþsak ayýrýrlar bir celsede
ayrilik parayla satilan bir silah degilki
kopararýrlar bizi bizden yok pahasina bir ihanetle.

Baþka þafaklarda kavuþmak düþer payýmýza
Baþka þehirlerde uyanmak..
vakti gelmeyen vuslatlarý beklemek düþer bize
bir türlü gelmek bilmeyen günleri iple çeker avunuruz çaresizce.

Zor be sevdam....
biz yüreðimizde sevgiyi bir emanet gibi taþýrýz
gözümüz gibi bakariz
baskalari yüreklerinde türlü türlü aþk besler
biz leke düþürmedigimiz gönül sayfamizda ömürlük olsun diye yazarken
baþkalarý bir kagit parçasý gibi burusturup atarlar sevdayý.

zor be sevdam...
ayrýlýklar tren raylarýndaki sese benzer
dayanýlmaz bir çýðlýk ve sonra ezilen yürekler
idam sehpasinda son söz gibi
dilimizdeki son dua gibidir sevgiliye yazilan þiirler.

Paramparca olmuþ yüreklerde yankýlanýr çýðlýklarýmýz
adý konmayan ayrýlýklarda saklýdýr bizim adamlýðýmýz
gökyüzünün mavisi düþmedikçe yüreklere
dudaklarimizda anlamsýz bir cümle gibi kalýr sevdamýz
karanlýkta kaybolup giden bir gölge gibi
özde sevsekte sözde yalan olur sevdamýz.

Karanlýk denizde yolunu arayan geminin yalnýzlýðý düþer bize
ve ölümü bekleyen yorgun bedenin çaresizliði
göz kapaklarýmýza vurunca anlarýz
ruhumuzun bedenimizi terk ettiðini.


hulusi kazankaya
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.