... ve içimde enkaz bir yýðýn umutsuzluk doðurdu içime þeytan bir ikilem yaratýldý çýrýlçýplak önüme ölüm ve zaman...
ve ben bir depremde yitirirken içimdeki kendimi ve sen tuttun enkazlarýmdan, çýkardýn beni...
yaðmurlar...
... ve gökyüzü fena kederde kan aðlamada elleri çýrýlçýplak göðsüm sýzýlar var içimde hasret bu doðurgan ellerimin yanýyor güncesi söndürmüyor yaðmurlar mete-or yaðmurlarý gerekendir ellerin bu
baskýn...
... ve birden bire talan ve birden bire tufan ardýndan ardýndan su baskýnlarý boðulmalar ölmeler kýyamet beklemeler var hasretinin ardýndan etme gel tahammülim yok benim...
kýyamet...
... ve bir sabah güneþini kaybenden avare düþecekse beklemesiz hüzünlerin yetersizdir tarifi. saracaksa bedenini kýyamet usunda bir tek sen yalnýz sen olacaksýn ümidi...
sonrasý...
... ve yüzüne kara çalýnmýþ zamanlarýn ardýndan gözlerinde umut, tenime düþecek nihan
Ahmet YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmet yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.