Kahve Misal Sen Misal

Bu bahar ayrý güzel havada gül kokusu.
Zarafetin þerhini besteler erguvanlar.
Týpký gözlerin gibi berraktan da berrak su.
Edandaki gizemi nazdan anlayan anlar.
Sözü dirhem dirhem de kahve misal sen misal.


Nisan yaðmurlarý sýr gül yapraðýnda þebnem.
Üveyikler düþ görür kanatlarýnda gümüþ.
Cerenler yola bakar gözlerinde hasret nem.
Seni iþaret eder görülen efsane düþ.
Suya süzülen em de kahve misal sen misal.


Hurufat ve matbuat emrine amadedir.
Kelimeler süzülür ipekli keselerden.
Mýsraý bercesteler vuslat tenli vadedir.
Seni sordum nisanda sessizce peltek se’den.
Gönüldeki sitem de kahve misal sen misal.


Sükutun içindeki mana sana dair hep.
Bekliyor sessiz harfler naz deminde mecalsiz.
Harflerin sükutuna çarpýcý gamzen sebep.
O efsane gülüþün kaldý hayalimde iz.
Sudaki billur dem de kahve misal sen misal.


Belkýs ki yýllar önce naz eda ve saltanat.
Eline su dökemez efsane eceleri.
Ýkliminden haz taþýr ipek yeleli bir at.
Dilim talim ederken gül kokan heceleri.
Fincandaki kadem de kahve misal sen misal.
Ankara, 21.03.2014 Ý.K

Sosyal Medyada Paylaşın: