Uzak Çocuklar
örttüler güya
gizler gibi güzel bir dünyayý
örttüler üstümüze gecenin hangi vakti
hissedilmez örtüden
hissedilmez bir sevgi
uzaðýndaydýk yaþanmýþlarýn
uykusundaydýk derin derin
ve sanýyordular içinde hissetmeden yaþardýk
þeker pembesi gibi
fýstýk yeþili gibi
çocukça bir rüyanýn
anlaþýlan öylesine bir dünyasýný
küllendi üstümüz
söndürdü sandýlar sanki yýllar
sandýlar çabucak unutulacaklar
unutulmadýlar
içimizde durur yaralar
içimizdeler
hâlâ sýcak hâlâ alev gibi yanarlar
sevgili hýsýmlar
akrabalar dostlar
ve
analar babalar
kýramadýnýz çatal budak duygularýnýzý
küçüðünden bir söz
bir dokunuþ
hafif ve ýslak
olsa birazcýk ta ýlýktan sýcak
ne var ki bunda
ne var mal kaçýrýr gibi
sevgiden kaçýracak
siz
biz
çocukluðumuz yani geçmiþimiz ve þimdimiz
ne kadar ötedeler sizden
ne kadar da uzaktalar
deðil mi
ne ki eksiði yaþamýn
sabahýn ilki
sevgisi küçücük minnacýk bir gülümsemesi
ve ocaðýnýzdan “güle güle”si
sevgisi biri akþamýn
“hoþ geldin”inde gizli
iki kelimecik deðil mi hepsi
bakýn
iki öðüne sýðdý bile
varsýn en cimrisi olsun beklentilerin
varsýn en pintisi
nasýl da baktýrýr yüzünüze küçücükten bakýþlarý
minnacýk
nasýl da takýlmaz gözünüze yaþarmazsýnýz
deyin
bir ufak soðan hani arpacýk
azýcýk merhamet azýcýk yaþartsýn
biz ve bu kadarcýk isteðimiz
sevgisini gizleyen
siz
sevgi eksikleri
tam oradayýz orta yerde
görürsünüz
iyi bakýn iyi bakýn
oradayýz
yan odanýzda
okulda
iþte
sokakta
her yanýnýzda
mutludan öte
derinden de derin
beklediðimiz çok deðil
en sýradaný
birazcýk güzelidir sözlerin
daim aðlatmaz ki doða
kýymaz ki cana daim
belli belirsiz iþte yaþam
bir o zaman
bir bu zaman
yutturuveriyor bilmeyiz
acý ve sessiz
adý : SEVGÝSÝZLÝK
zehirden ilacýný
bir deli diken
bir batýyor bir çýkýyor kimi zaman
belki aðlatmýyor hemen
lakin bal gibi yalatýyor zehrini her yaþýn
atsanýz ciðerden bir lokma nefes eksilmezsiniz
bir avuç
biraz
savuruverseniz bir arpa boyu
ister azýcýk olsun
ister boþ yere
asýlý durursunuz en âlâsýndan
kalbimizde olursunuz
bir teberik bir üzerlik
bir nazar boncuðu
en mavisinden
siz bunu bilmezsiniz sevgisi gizliler
sýðdýramayýz göðe yere
sýðýnaðýmýz küçücük
ve sýðýnaðýmýz tek
çocuk yüreðimize
18 Haziran 2005/DENÝZLÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet necip özmen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.