Biz bizi bilmezden önce akýþýna kapýlýp mavinin, biraz da renginden çalýp, yeþillenmiþiz. Zamandan alýþkanlýklar örüp yosun tutmuþuz. Sonra ayný denizin hýrçýn dalgalarýnda törpülenip, arýnýp yeþilden, taþlaþmýþýz biz bizi bilmezden önce. ... Gününden önce belki, rastlaþmýþýz vurduðumuz kýyýlardan birinde. ... Soluklan. Nasýl olsa sonsuz bu mavi. Birazdan gün doðar. Zaman ver, çekilsin þimdi sular. Çekilince sular, "biz oluruz." Ya kök salýp içimize, Kururuz. Ya akýntýya býrakýp kurumuþluðumuzu raks eder, yolumuzu buluruz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ada birsam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.