çok uzakta
öyle bir yer var.
ve sen
belki de hiç görmeyeceksin!
kapat gözlerini
uzun bir yolculuða çýk.
firtýnalý denizleri geç,
karlý daðlarý aþ.
uçsuz bozkýrlarýn üzerinden süzül.
karþýna yalçýn kayalýk daðlar çýkacak;
o daðlarýn arkasý Kaþ!
çok uzakta
böyle bir yer var.
böyle bir yerde ben...
yalnýz ve tek.
belki kimse gelmeyecek.
sen de gelmeyeceksin..
ve birgün
demir almak vakti gelince zamandan
köhnemiþ, çökmüþ, dökülmüþ
yorgun bir gemi
kalkacak limandan.
ömür bitecek velhasýlý,
güneþ batacak,
uzak tepelerden.
bu uzaklar yine var olacak,
yine uzak olacak,
ama artýk ben olmayacaðým
çok uzakta
karlý daðlarýn ardýnda
nazlý bir gelin gibi
eteðini denize düþürmüþ
var olmaya devam edecek Kaþ
bir ’sevdasý yarým’ vardý diyecekler,
baþtan ayaða efkardý diyecekler.
ya da varlýðýmý bile bilmeyecekler
bir varmýþ
bir yokmuþ misali
masala karýþacak türküm.
çok uzakta senden
gün akþama dönerken
yalnýzlýðýma gömüleceðim!
bir daha hiç olmayasýya...
sonsuza deðin!
unutularak tükeneceðim!
duyguseliozan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.