SBH (Somut Bir Hayal)

Hayal kurmayý seviyorum
Çünkü ne zaman uzaklara dalsam
Ufukta bir yerlerde seni görüyorum
Kendime gelmek istemiyorum
Ufuktayken mutlu ve senliyim
Sonra birden münasebetsiz bir gerçek dürtüyor bilincimi
Sen gidiyorsun bense kendime geliyorum
Anlamýyorlar sen yokken kendimde deðilim ben
Hep bir þeyler eksik, biz eksiðiz
Ciðerlerime dolan temiz hava eksik
Adým atarken bir yaným eksik
Gün ýþýðým ufukta, gölgemden hýzlý yürüyorum
Ve bazen iki el yetmiyor insana
Ufkum yeterince geniþ deðil
Sýðdýramýyorum bazen yaþamýn gerçekliðine seni, hayatýmýn hayalini..
Eksik olan Sen
Eksik olan Ben
Eksik olan Hayal
Dünya sanýldýðý kadar küçük bir yer deðil
Bilinç kaybý yaþayasým var sen iyisi mi beni gözlerine al
Ve bir sabah uyandýðýmda "ben neredeyim" dersem
Kaybolduðum o yer gözlerin olsun
Ve ben "kaybolmadým aksine gözlerinde kendimi buldum" diye diretirsem
Kapa gözlerini..
Evimiz soðumasýn
Gözlerin ikimize de yeter
Bir de ellerin tabi
Hayata dört elle tutunmak için...
Sosyal Medyada Paylaşın: