MeMeDiM
Göremiyordu kara çalmýþtý ufuklar,
Karalar baðlamýþtý gökyüzü,
Süt kara kana bulanmýs,
Ay karalar baðlamýþtý avuçlarýnda.
Karalarý aþýp arþa çýkmýþtý ruhu,
Elinde bir avuç toprakla ruhunu vermiþti,
Topraktan gelmiþti toprakla gidiyordu,
En sevdiklerinin elinden topraða verilmiþti.
Ah etmedi,söylenmedi kimseye, küsmedi.
Bunca kara içinde aydýnlýktý gözleri ,
Hakký kalmadý,helallik istemedi.
Huzurluydu; gözleri açýk gitmedi.
Sevdikleri için,vatan için ön safa koþtu,
Gaffar sýfatýna sýgýndý ALLAH dedi,
Bire bin kan katarak can verdi,
Anam dedi yarim dedi oðlum dedi..
Elleri hep yükseklerdeydi,gözleri semada,
Altý aylýk oðlunu býraktý arkada,
Vatan uðruna namus ugruna HAY dedi,
Þerefini göklere cekti memedim..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.