Baharýn gülüþleri gezinir Bakýþlarýmda... Uzaktan gelen hýzlý tren sesini, Duyar gibiyim nefesini, Özlem ve sevincim sensin. Sonra baþýmý kaldýrdýðýmda, Esen rüzgar kelebek edasýyla, Güneþ haykýrýyor adeta, Seni bekliyorum... Uzattým ellerimi semaya, Kaybolan hayallerim. Ve sen yoksun...
Düþlerim bulut olur Yýðýlýr ýslak kanepelerde, Sevememiþtin öðrenemedim, Vakit sevgi dünyasýnýn, Son perdesinde. Yokluðunun son sireni çalýyor kalbimde, O ilk öpücüðü hatýrlar gibiyim. Gözlerine bakarken, Sýcaklýðýn gözlerimde buðulanmýþtý. Üzülerek bakýyorum þimdi mehtaba, Seni seyrediyorum... Yine dalýyorum eksik düþüncelere, Ve sen yoksun...
Behçet Bük 20.3.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
GünbatımıerkenBehçetBük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.