GECELER

Gün doðar, düþersin peþine
Ekmeðinin aþýnýn.
Bu tamam,
Þu noksan,
O nerde derken;
Curcunada bakarsýn gün ermiþ karanlýða.
Kalýnca yalnýzlýðýnla baþ baþa,
Aralar kabuðu ellersin derdi.
Sýzlasa da için
Dökemezsin dýþýna.
Diþin dilini ezer,
Dudaðýný büzer acýlar...

***

Kolaydýr çuvala koymak gündüzü,
El atan çok olur dört bir taraftan.
Aðýrdýr karanlýk,
Kalkmaz yerinden.
Hüzün gözüne uzar,
Kirpiðinden süzer geceler...

***

Düþünürsün, yorar çözümsüzlükler.
Biriktikçe ezilirsin altýnda.
Sarar cigaraya üfürürsün,
Duman gider dert kalýr.
Çýkarýr doldurursun kadehe,
Daha ilk fýrtta döner içine.
Bunalýrsýn.
Alevin volkaný deþifre eder.
Durumu sezer,
Masana sýzar eceler.

***

Her derde deva boþverci dosttur.
Sorar açar dinler,
Anlar halinden.
Gördüðün her düþü hayýra yorar.
Tesellisi yaþamýn ta kendisidir!
Yüzünde bahar neþesiyle
Bir serin üfler ki; kor ateþ söner.
Ayaðýn kesilir yerden.
Uçarsýn boþlukta.
Ýþte tam da bu sarhoþlukta;
Kapýlýr girdaba
Kâh rüzgârda tozar
Kâh derin sularda yüzer niceler...

***

Gayrý ecelerin mahkûmusundur.
Kahýrla çileyi kovarsýn gider.
Mutluluk dolaþýr ayaklarýna.
Oysa, aklýnda cinlerle
Kâðýda yazar
Defteri bozar gacýlar...

***

Anýlarýn son duraðýnda inene kadar,
Yaþamdan kesitlerdir;
Ýyi kötü güzel çirkin
Baþa gelen cilveler...
Sular durulup,
Dengesini bulunca;
Eðriyi çözer
Doðruyu dizer heceler...









Sosyal Medyada Paylaşın: