ALDANIŞ 5 OCAK 2014

_ALDANIÞ_
Bazen farklý olsak ta birbirimizden sen hep bana iyi gelendin be sevgili,
Sýmsýký tuttuðum elimi hiç býrakmayacaksýn sanýrken ayrýlýk girdabýna düþüverdik..
Ben senli sabahlara uyanýrken,
Sen çoktan yol almýþtýn baþka gönüllere...!
Aklým almadý hiç bir zaman; neye eksik kaldým da gittin sen?
Kaç yýl oldu bak hala soruyorum kendime..
Seni affetmek için verdiðim onca mücadele,ama olmadý iste be sevgili..
Hazmedemedim kalbini baþkasýna veriþini,
O gün tren istasyonunda terkedilmiþ bir çocuk gibi mahçup,
Yalnýz ve aðlamaklýydým..
Ne yapacaðýmý bilmeden yürüdüðüm yollarda korna sesleri,
Sarhoþ naralarýný bile duymaz haldeydim..
Kulaklarýmda sadece bize ait olan þarkýlarýmýz vardý,
Sen sevgili nakkýþ gibi iþlemiþtin aldýðým her bir nefesime...!
Þimdi dilimden düþmeyen o þarkýlarýn her bir notasý bir ok gibi saplanýyor yüreðime,
Poyraz olup fýrtýnalar koparýyor benliðimde...!
Sana kal diyemezdim ki aðýrdý yüküm,
Ben seni sevdim sevmesine de güzel sevmesini bilmeyene’’adam’’mý denir sevgili?
Ben seni sensiz daha iyi yaþýyorum hadi git artýk ebediyete....!
S.K.
Sosyal Medyada Paylaşın: