Ýlk defa vurmadý ki aþkýn kurþunu beni Bir an kendi kendime al hançeri vur dedim Sevda süvariler-im alýp getirdi seni Coþtum mecnunlar gibi gitme Leyla’m dur dedim
Her þeyi inkar edip hiç sabrýmý sýnama Bir gün gelir baþýna görüp sakýn kýnama Bir and içtim vallahi dinime imanýma Arþenayý Ferhat’a delme daha var dedim
Yaþlar þelale oldu güllerimi suladým Ruhuma can diyerek nefesini doladým Yüzümde tebessümü gam kedere buladým Bu ne muammadýr görmeyenler kör dedim
Parsel parsel bölmüþler kimse payý almamýþ Belli ki muhannetin kapýsýný çalmamýþ Aþkýn hamalý olmuþ canda takat kalmamýþ Git Mýsýr da Kenan’ý Züleyha’ya sor dedim
Akýl kuyuda bir su taþacak bir gün elbet Ölüm kapýda hazýr Azrail bekler nöbet Musallada bir nefes alýp giderken ebet Sevenler,Mecnun,Kerem,Ferhat,Yunus bir dedim
Güneþ bir daha doðmaz bak az kaldý batmaya Kimler götürsün beni mezarýma yatmaya Uzak durma sende gel topraðýmý atmaya Belkide inanmazsýn gözlerinle gör dedim
HARUN YILDIRIM Sosyal Medyada Paylaşın:
harun yildirim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.