Utansın
Ýhtiyaç hissedilen su gibi içecekle
Bal yapýmýna koþup kanat çýrpan böcekle
Dört mevsimle birlikte açýlan her çiçekle
Esip yare ermeyen ýlýk yeller utansýn.
Baþa gelmeyen bilmez fikir caný haþlatýr
Kurallara uymayan duygusuza taþlatýr
Zaman akýþý böyle sabahý tan baþlatýr
Ondan haber vermeyen çalan ziller utansýn.
Karanlýk dehlizlerde kapanan çaðlar ile
Yeni doðan umutta yükselen daðlar ile
Mutluluk oluþturan yeþeren baðlar ile
Aþký dosta sermeyen coþkun seller utansýn.
Ah bir bilebilseydim bana duruþ açýný
Yedi sýfýr kaybettim bu hayatýn maçýný
Al al olsun yanaðýn okþadýkça saçýný
Seherde gül dermeyen masum eller utansýn.
Gündüz aklýmý süsler gece uykum seninle
Dünyaya selam verdik sanki ayný ceninle
Sevmek varken kalbimle iþim olmaz teninle
Her nefes zikretmeyen tuti diller utansýn.
Firak sarhoþluðunun atamadan þokunu
Of bile demem inan sapla artýk okunu
Soluk gidip gelirken sal burnuma kokunu
Mesafeyi dürmeyen uzun miller utansýn.
29.01.2014
Ahmet Çelik
Ceyhan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.