keþke çocuk yanýmýzla ölebilsek, büyümesek, ölüm de büyümese ve bir uçurtma tadýnda kalsa hayat aklýmýzda hiç yürümesek ve bilmesek baðrýna her düþen yeþilin topraðý nasýl kanattýðýný gözlerimiz göklere asýlsa ve duymasak topraklaþan bedenimizin ruhlarýmýzý tellere takýp uçurtmalarý bulutlarla aðlattýðýný
keþke çocuk yanýmýzla bilebilsek kirlenmesek ayazla kara topraða dokunabilsek en beyazla ve bir nefesle güllenip o hazla goncaya ateþten bir yazý söyleyebilsek keþke çocuk yanýmýzla ölebilsek..
ahmet uysal/01-08
Sosyal Medyada Paylaşın:
neşter Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.