ÇANAKKALE DESTANI

Çanakkale geçilmez "dedi Mehmed’im.
"Anam dedi, bacým dedi,yarim" dedi
"Vataným namusum ,kaným caným" dedi.
Fidan gibi Mehmedler
Bir bir devrilirken yerlere
Düþman bile selam durdu
O aslan yürekli erlere.
Zaman, durdu zaman
Geçemedi hain düþman
Conk Bayýrý,
Anafartalardan..

"üzülme ana
Gelmiþse yurduma düþman
Vermeden caný vermem ona.
þehadet haberim gelirse
Sakýn ki aðlama bana.
Þehit anasý olmak
Bu onur... Bu onur
Yeter sana be ana.
Sil gözlerinin yaþýný
Ne olur yýkma hilal kaþýný.
Ver elini öpem ana
Helal et hakkýný benden yana."
Aðlamadý ki Mehmedi.m
Daðlar gibi dimdik
Ana da yalçýn kaya gibi.
Ama ne de olsa ana
Söylemese de
Gönlünde var bir ezik.

"Oðul... oðul var git
Anadýr vatan , yardýr sana
þehadet þerbetin
Ýç kana kana.
Getir elini oðul
Kýna dökeyim.
Bilirsin biz de kýna
Dökülür koç kurbana
Bir de gelinlik kýza.
Biri gönderilir ALLAH’a
Birisi de yavuklusuna.
Ben de seni gönderdim oðul
Kurban olasýn diye
Ýþte bu vatana."

Vardý Mehmed bir hýþýmla
Kavradý silahýný
Gözleri çakmak çakmak
Mümkün deðil o gözlere
Korkmadan bakmamak.
Yedi düvel gelmiþti üstüne
Ama o yýlmadý
Korkmadý asla düþmandan
Sanki yaðmur yaðýyordu
Etrafa dökülen al kandan.
Þurda ingiliz gavuru
Karþýda Fransýz
Saldýrýyorlar amansýz mý amansýz.
Arslan kesilmiþti her bir mehmed
Gözünde ne ana var þimdi
Ne oðul ne de kýz.
Ekin gibi birer birer
Dökülürken yerlere
þehadet þerbetin içer
Her bir er.
Ruhlar uçarken cennete
Cansýz bedenler
Tabya oldu siperlere.
Çiðnetmedi yurdu
Siper etti göðdesini
Çelikten setler kurdu.
öpülesi alnýndan
Mermi yedi vuruldu.

Bir seyit Onbaþý vardý
üç yerinde kocaman üç yara
Bürünmüþtü mübarek vucut alkanlara.
Ey koca yiðit haydi iþ baþa düþtü
onlarca gemi Boðaza üþüþtü.
Kükremiþti seyit Onbaþý
Geçmemeliydi düþman
Kanla yoðrulmuþ þu boðazdan.
Dedi "vurun mermiyi sýrtýma"
"Ya Allah "dedi kavradý
Sýktý diþini
"ALLAH DEDÝ ALLAH
sendendir yardým
Ýnandým sana
VE sana dayandým."
Biliyordu bu mermi
Bitirmeliydi düþmanýn iþini.
Devrilmedi o sýrt , bükülmedi ayaklar
Gitmedi boþa emekler
"ALLAHUEKBER" diyerek
Ýmdada geldi melekler.

Nice onbeþlikler
Kýnalý kuzular
Nazlý yavuklular
Serildi vatan topraðýna.
Yoðruldu toprak
Harç gibi karýldý
Þehitlerin mübarek kanýyla.
Çanakkale geçilmez
Diye bir tarih yazdýn
Alkanýnla ...
Sen borcunu ödedin
o aziz canýnla.
Yedi düvelin karþýsýnda
Arslanlar gibi durdun
Þimdi cennetler oldu
Senin ebedi yurdun.
Ey þehit oðlu þehit!
Korkma sen
Bacým ve ben
Vermeyiz emanetini
Ölmeden...

nuri baþ
Sosyal Medyada Paylaşın: