Hep düþlerimde ressam olurdum tuval üstünde gökyüzü yanýnda ay ve yýldýzlar sonra aðlayan bulutlardan yaðmurlar güneþ açar toprak yaðmur kokardý yedi renge boyardým bende bir uçtan diðer uca sevgiyle aþkla heyecanla gençliðin verdiði güçle birde merdiven dayardým adýný umuda giden yol koyardým her adýmda bir renk kýpýr kýprýr mavi sarý turuncu beyaz yedi renk yetmez tuvalden biraz daha katardým gözlerin biranda belirir fýrçamýn önünde karadan kahveye eladan maviye gülümseyen dudaklarýn yanarken bakýþlarýn dökülüvermiþ omuzuna saçlarýn fýrça yetiþmezdi parmaðýmýn ucuyla gökyüzünü þiir rengine boyardým...
Cem 17.03.2014 Sosyal Medyada Paylaşın:
Cemil Ateş Şiir Yazarı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.