ÇANAKKALE GEÇİLMEZ

ÇANAKKALE GEÇÝLMEZ
Dur yolcu bu ülke þehitler diyarý.
Her bastýðýn toprakta bir þehit yatar.
Dilinde duan ilerle yolunda.
Þehitlerin ruhu kalkmasýn ayaða...
Çanakkale geçilmez söyledi Atam.
Düþman döküldü Marmara denizine.
Deniz taþtý Karadeniz’e doðru.
Þehitler diyarý oldu bu koca deniz.
Þehitlerin ruhu etten duvar oluþturdu,
Denizin soðuk sularýnda...
El ele verdiler geçemedi düþman ileriye.
Topsuz tüfeksiz ruhlar çarpýþtý,
Gemiler battý.
Mavi deniz insan cesediyle boyandý sanki.
Ah dili olsa Marmara’nýn,
Anlatsa gördüklerini!
Dilin tutulur, nutkun durur olanlara
Yolcu, sakýn basma önündeki topraða.
Kan fýþkýrýr gökyüzüne,
Güneþle Ay’a.
Bayrak olup dalgalanýr,
Gökyüzünde korkusuzca.
Her yýl 18 Mart gelince þehitler tepesi,
Dolup taþar her milletten.
Bu gün sadece bize ait deðil beli ki.
Þehitler tepesi dünyanýn eseri.
Yolcu geçemezsin ayaklarýn durur..
Çanakkale geçilmez þehitler diyarý
Usulet Güner
Sosyal Medyada Paylaşın: