ne tekkelere çapýt baðlanmýþ, ne dilekler dilenmiþ ne adaklar adanmýþ doðumuma ne de anamýn bana gebeliðinden babamýn haberi varmýþ sanki kendiliðimden gelmiþim yalan dünyaya
ne baþýnda bekleyeni olmuþ anamýn ne þerbet, ne pelte getirilmiþ lohusalýðýnda ne hediyelere gark olmuþum, ne anam ne babam kutlanmýþ doðduðum için tam onyedinci gününde dünyaya geldiðimin dedemin ölen emmilerinden birinin adýný almýþým belli ki mübarek adammýþ
ne el bebek-gül bebek muamelesi görmüþüm ne cicilere-bicilere bürünmüþüm ne de kucaklara alýnýp fotoðrafým çekilmiþ, düðünlerde bayramlarda, “-adý üsdünde güz bülücü Allah’ýn emaneti emme, fazla yaþamaz” denilmiþ iþ bilen ebelerce dað baþýnda, yaðmurdan yaðmura su gören çalýlar gibi büyümüþüm büyümüþ gitmiþim
anamýn südü inmemiþ de halime içleri el vermemiþ birilerinin, kimileri süt getirmiþ kimi bebekli diðer analar emzirivermiþ rastgeldikçe daðda-bayýrda, olmadýk yerlerde akranlarým “süt kardeþim”
anam ýrgat, babam amele hemen hergün ekin otuna, afyon çapasýna evde kimse ilgilenmezmiþ de heybe gözünde taþýnmýþým baharda, yazda tarlaya, harmana
ne adýma düðünler yapýlmýþ ne koluma al-yeþil poçular baðlanmýþ ne balon, ne top, ne düdük ne de aðabeymin kýltopundan baþka oyuncak gördük ne Hecaza giden dayýlarýmca teyzeoðullarýmýnki gibi oyuncaklar, hediyeler alýnmýþ öðey evlat anam gibi, hor görülmüþüm belli öðey kalmýþým
ne üstüme bayramlýklar alýnmýþ ne alýnanlar üstüme oturmuþ ancak; büyüklerime yenileri alýndýðýnda gayýþ, pontur, çorap, papba yýllar sonra da bez bir çanta sahibi olmuþum okula gidiþimin üçüncü yýlýnda sýradanlanmýþým,
ne okul kitaplarým, ellerininkine benzemiþ ne yeni kaplýklar geçirilmiþ, ne etiketlenmiþ babam; belki okul çaðý gelen çocuðundan habersiz belki çaresiz altý fotoðraf, yüz kuruþluk posta pulu iki mektup zarfý, bir de on lira orta mektebe yazýlmaya gitmiþim velisiz kimime ne mektubu yazacaklardý acaba belki postaneyi kalkýndýrmanýn yolu belki baþka uydurmaca elimden itiraz gelmemiþ, itiraz hiçbir þeyi deðiþtirmezmiþ, dünyam! en ücradaki; yabancý dili almanca -garibanlar sýnýfý-yla güneþ görmez tabansýz bir odaya hapsedilmiþ ötem-berim, kap-kacaðým, yataðým.. “yüksel” marka gazocaðým dýðanda aþ piþirmiþim, kapaðý tabaðým doðru-dürüst harçlýðým olmamýþ bütün paramý kýzýlay koluna vermiþim idare etmiþim
"oku" denildi bize "çal" denilmedi
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.