ZAMANIN ÖTESİNDEKİ SEVDA

Zamanýn ötesinden bir sevda çýkýp geldi sarýldý aykalarýma
Öylesine özlem doluydu ki terk edemedim onu hiç bir zaman
Var olduðum günden beri içimde savaþtýðým tek nedenmiþ oysa
Bir kemanýn namelerinde beni alýp götüren tek sevdammýþ
O yýllardýr beklediðim hiç gelmeyecek olan gizlediðim sevdam.

Zamanýn ötesinde adýný koyamadýðým bir duyguydu o sanki
Ýçimde beni tarifsiz duygulara sürükleyen msasalsý bir hikayeydi
Martýlar uçuþurken kýyýlarýma vuran ilk çakýl taþýmdý o sevdam
Her gün batýmýnda elimde bir þarap þiþesiyle sabah ettiðim
Çok uzaklardan sesini duyduðum bir hayal dünyasýydý sevdam.

Her son bahar ayýnda yapraklarýn dansýný izlemek gibi bir þeydi
Alýp eline hayallerini onunla bilmediðin yolculuklara çýkmak gibiydi
Bir hayal kahvesiydi bir tutam sevginin dýþa yansýmasýydý sevdam
Kýyýya vurmuþ bir sandalýn içinde güne merhaba demekti adeta
Bu sevda insaný derinden yakan isimsiz bir yangýn gibiydi adeta.

Kendini rüzgarýn esintisine býrakýp kuþlarýn cývýltýsýný dinlemekti
Aðaçlarýn çiçek açýp uçsuz bucaksýz çiçek bahçelerinde koþmaktý
Bir elma þekeri alýp onu özgürce sevdiðinle yemek gibi bir þeydi
Bu sevda çok uzaklardan gelen adýný anýnca kuþlar gibi uçtuðum
Ruhumu kelebekler kadar özgür býrakan tek sevdaydý bu sevda.

Bir ressamýn narin dokunuþlarýna benziyordu sanki bu sevdam
Göklerde kelebekler gibi uçuruyordu ruhumu özgürdüm artýk
Kötü olan her þey güzel geliyordu artýk gözümüze bu sevdam
Öyle bir sevdaydý ki sevmediðim her þeyi sevdiriyordu ikimize
Zamanýn ötesinden gelen bu sevda kaybettiklerimizi verdi bize.

Ufuk GÜNEY
Sosyal Medyada Paylaşın: