daha birbirimizi tanýmýyorduk
habersizdik ikimizde birbirimizden
rastladým sana sahilde yürürken
bir gün batýmýnda
anlamadým olmuþtu gece seni düþlerken
gök yüzünde yýldýzlar parlýyordu
yýldýzým ol diye ben seni seçtim
gün ýþýdý aydýnlandý evren
güneþim oldun aydýnlattýn dünyamý
sen nerden bileceksin be güzelim
ben bir güneþ için bin yýldýzdan vaz geçtim
seni sevmeden önce anlamak
her yeni güne seninle baþlamak isterim
kör ettim dün gece seni görmeyen gözleri
sensiz geçmek bilmeyen bir gece daha tükettim
haber saldým rüzgarlara
savursunlar saçlarýný
fýsýldasýnlar kulaðýna seni ne kadar çok sevdiðimi
bir çiçek üzerine konmuþtu kelebek
elime aldým uçurdum konsun diye baþýna
benim yerime öpücük kondurdu yanaðýna hissettinmi
közlenmiþ bir külde
sevda ateþini yakmayý denedin mi
yoksa daha ilk günden mi vaz geçtin
kapadýn mý yüreðini aþka sevdaya
kilidini sarý sandýklara mý gömdün
yosun tutmuþ yüreðin
hiç mi sýzlamaz
geride býraktýklarýna yanmaz mý kalbin
üç günlük dünyada deðer miydi
alýpta baþýný gitmen
arkanda gözü yaþlý
kalbi kýrýk birini býrakman
ürpertmedi mi içini
bu sen olamazsýn gidemezsin
neydi zorun susma söyle
unutma maziyi bölüm pörçük
yýkýk dökük harabe
býrakma beni böyle...
Refik
18.03.2014
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.