ESKİ ZAMAN AŞIĞIYIZ

Eski zaman aþýðýyýz Cano yar,
Sevmek kadar sabretmeyi biliriz.
Bilirizki her iþte bir hayýr var,
Hayr-a þerre þükretmeyi biliriz.

Her daim þu hayat geçmez gülmekle,
Býkar insan gün gelir bal yemekle.
Yar ile yenilen kuru ekmekle,
Huzur bulur hamdetmeyi biliriz.

Yar sevdasý baþýmýzýn tacýdýr,
Yaramýzýn melhemi ilacýdýr.
Onsuz hayat tatsýz tuzsuz acýdýr,
Zerresiyle yetinmeyi biliriz.

Yokluðunu yaradan göstermesin,
Sesin kulaðýmdan eksik etmesin.
Mevlam yar’e hiç bir zeval vermesin,
Yar uðrunda "ser" vermeyi biliriz.

Mevlam ölümsüz aþk vermiþ kuluna,
Bir gül sevmiþ baþýn koymuþ uðruna.
Basmýþ yari sinesine baðrýna,
Sadakatle yar semeyi biliriz.

Kul TÝRYAKÝ daha baþka ne desin,
Yaradan bu aþka zeval vermesin.
Yar cennetim yolundan döndürmesin,
Sadakatle iz sürmeyi biliriz.

10 Mart 2014
00.55
istanbul

Sosyal Medyada Paylaşın: