(Çanakkale’de þehit olan yetmiþ bin vatan evladýnýn aziz hatýrasýna.)
Çekilse altýmdan, delinse zemin
Vatanýn sevdasý içimde dinmez.
Renginin üstüne ederim yemin;
Acunda tek kalsam; albayrak inmez.
Nelere set çektim, daha kötüydüm
Buruþuk talihe; kýzgýn ütüydüm.
Bent idim sellere kayadan katý
Boþuna bekleme; çökmeyiz batý!..
Derindir köklerim, küreyi sarar
Bin defa gelseniz, sökemezsiniz.
Kaynadým toprakla, sizleri yorar
Üstüme kolayca çökemezsiniz.
Onlar ki; küheylan, altýn eðerli
Ceddimin zerresi candan deðerli..
Yeniden sýrtýmda doðrulur çatý
Boþuna bekleme; çökmeyiz batý!..
Tan ile saldýran civan gibiyim
Üstümde ecdadýn dualarý var.
Sevgi denizinin derin dibiyim.
Yüzümde geçmiþin þualarý var.
Ýnancým yücedir kötüyü boðar
Düþersem yerime; Mehmetler doðar.
Çocukta olsalar, sürerler atý
Boþuna bekleme; çökmeyiz batý!..
Þehitler içimde daha yaþýyor
Söz verdik vataný, böldürmemeye.
Bunalan neslimin sabrý taþýyor,
Salyalý kâfiri, güldürmemeye.
Kükremek farz oldu, tembellik yeter!
Çakalým üstünde, þimþekten beter!
Davetsiz misafir, kalamaz yatý
Boþuna bekleme; çökmeyiz batý!..
Ýsmail Süklüm
18 Mart 2014
KASTAMONU
(Þiirime yorumlarýyla destek olan gönül dostlarýma teþekkürlerimi sunarým.)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.