KENT HİKAYELERİ AŞK ÜTOPYA

izmariti ezdiðim geceye
bir mum ýþýðýyla baðlanýyorum
devrik zaman bilgesi
aynada karþýlaþtýðým resme sövüyor
usul sadakat figürleri kýyýsýnda
bir top katran
bir kayýp aþk
hiç durmadan sulara karýþýyor
karýþýyor sensizlikten baðlaç atýlmýþ kumdan hayallere


batýl hatýrlama beni
ilahi söylemler kurarken gözlerin
kentin manevra gücü yüksek yalnýzlýðýnda toplan bana
asla göçmedim ki senden sevgili
kuru dallarýn yapraklarý topraða emanet ettiðinde
aklým sende yüzüyordu
ki
kar sularý mor daðlarýn uçurumlarýný patika edindiðinde
saçlarýnýn soðuk rüzgarlarýna derviþtim ben
ve karýnca sürüleri yaðmurun çýplak etini içiyordu
yollar tabelalarýn paslý rakamlarýný harflerle kuþatmýþ
uykusu gelen bir çocuk þarkýsýný mýrýldanýyordu aþk


özetini çýkarmak uzun bir sessizliðin
içimden geldiðince kayýp bir lisanýn ergen sözcüklerinde

daha yanýlmamýþ onca cümle anlam taþýrken
anlamsýz kalan herþeyin sonuna gömmek gerek sus hikayelerini
kibritin ucunda alevlenen barutun dilinden konuþsa hayat
arkasýndan suyun ezgisi kopsa okyanus derini gözlerinden
daha yýkýlmamýþ onca düþte sabahlarken seyyah resimler
hiç durmadan içindeki dünyayý taþýsam gül kurusu kokuna


ki sevgili
tenha kentin
boþ caddeleri rest çeker kalabalýktan sonraki geceye
kaldýrýmlar o kadar aðýr sýtmalý
camekanlar bakmalar sonrasý yorgun
hava teneffüs edildiði kadar yenik

olmadýðýn sesleri kurduðum sürece
materyalist ve tanrý sevecenliði arasýnda dokunuyor sensizlik
kötü bir hayalin kýyýsýnda oturan dalgalar
özlemin fýsýltý depremlerinde arýndýrýyor lacivert karanlýðý

ben kayýklarýn üstünde yüzen balýklarý düþündüm sevgili
çýrýlçýplak boþluðunda deniz fenerine yapýþan varlýðýný
ben sende büyüyen mahkumiyetime sarýldým
ay parçalar halinde bulutlarý gölgeledi gitti bir anda
taþ duvara çarpa çarpa aþýk oldum sana
hürriyet kadar dirayetli olsada yüreðim
mavzer patlatan savaþlar gibi yýktým göðsümün kafesini


aslýnda ne güzel oturuyorsun fotoðrafýn rahminde
saçlarýn tarlalar boyu papatya
eski bir tarihin bugün hali gözlerin
ellerin kanatlý güvercinler limaný
yüzünde koþan çocuklar
alnýnda yaðmur ormanlarý
dudaklarýn kýyamete çarpan rüzgar bakýþlý pencere
çýplak ayaklarýn sulara soðuk arzulu nehir
ve karnýnda buðday havarisi renk

açýklanmasý zor bir geceye düþtüðüm vakit deðilim ki sevgili
basit yalnýzlýklar cüsseli aðlamalara sarýlmýþ
kapýnýn tokmaðýnda parmak izlerini düþlüyorum o kadar
vazoda krizantem yanardaðý
sehpada ölü izmaritlerin arasýna kaçmýþ kül daðýnýklýðý
odalarýn çýtýr çýtýr seslerine boyun büken sus payý
ve perdelere asýlý duran yokluðunun hesapsýz meczupluðu


avluya çýkan sanatkar duygularýn soluna düþsem
sarmaþýk dokunmalý ay ýþýklarý yalarken duvarlarý
romantik bir kedi miyavlamasý çatladýðýnda
arkama yaslansa aðýr sohbetler
bir bir saydýðýmda yalnýzlýðýn titremelerini
ben serseri kaybolmuþluk
sen bulmaya yeminli kadýnlýk olsan
dursa zaman ve yitirsek bir anýn anlamýnda kendimizi


artýk kent ince bir þükran sunmayla dualara çýkýyor
sokaklarýn köþe baþlarýna býrakýlmýþ sahipsiz aþklar
saatin her dokunuþunda ayrýlýðýn tenine
bir anda suskun çýðlýklar yansýmasýyla patlýyor
artýk sarhoþ martýlar içlere çekilen göçmen þarkýlar kusuyor

býrak aslýný kendisi bulsun aþk
yüzlerce kelime aðladý az önce þiirlerin gözlerinde
býrak zaman sesini kendi keþfetsin
cümle düþüðü hayat
en keskin yerinde virajý alýyor
sen bize bak
yaþanmasý gerekenlerin paragraf baþlarýnda kaybetmeyelim sesleri
sesleri ve düþlenen onca gerçeðin þuurlu dizelerini


bir yýkanmak aþk bir var olmak bir susamak sonra bir aðlamak bir yok olmak aþk,kendinde emin bizde tereddüt olmak...aþk yenilmemek aþk


...




Sosyal Medyada Paylaşın: