SON SÖZ 21 OCAK 2014
Vedalar hep açýtýr insanýn canýný,
Ne var ki bende her veda ayrýlýk deðildi.!
Týpký her sevginin sevgi olmadýðý gibi..
Bizim gibi iste;
Sen hiç sevmedin ama ben hiç veda edemedim sana..
Sen ne yaptýn.?
Ben sevdikçe sevilmenin þýmarýklýlýðýný yaþadýn,
Ben özledikçe sen saniyelere saliseler ekledin...!
Ben sana dokunamadýkça sen aramýza setler inþa ettin,
Ben sevgimi büyüttükçe sen gönül bahçemi talan ettin...!
Daha ne olsun be sevdiðim;
Hep ben demekten yorgun düþtüm sayende....
Bu kadar mý zordu; sustun öylece....
O suskunluðunun bedelini bana ödettin yine..
Son söz senin bende kalmasýn dedim;
"Gidiyorum izin ver"der gibi baktýn gözlerime...!
Ve yine bana düþtü son söz;
Yüreðinin kapýsýný açmayan imkansýzým,
Bana sormadýn ki gelirken, giderken soruyorsun..
Bitirmemi bile beklemeden sen öyle bir gittin ki;
VEDA’sýz kaldý ayrýlýðým..
Yolun açýk ola sevdiðim "ELVEDA" bu saatten sonra...
S.K.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.