Nazlý bir gelin gibi uyurdu Çanakkale
Þehitlerin vataný öz yurdu Çanakkale
Tüm cihana geçilmez buyurdu Çanakkale
Topraðýný sulayan akan kan ben olaydým
Solan gonca güllerle nola ben de solaydým.
Tarifsiz mahþer yeri gökte mermiler bile
Çarpýþýp birbiriyle geliyorlardý dile
Allah’ým bu mahþeri yaþatma SEN bir kula
Yüklense de düþmanlar kalelerle demirden
Emrolundu ölmekle ölür dönmez emirden
Savaþýrken hasmýyla çok deðil biraz önce
Pansuman yapýyordu düþman esiri gence
Savaþýrken arslandý tutsaðýna ne ince
Yazamýyor tarihler görmedi Türk’ten asil
Kelimeler yetmiyor savaþýrken gör asýl.
Sürü ile yüklenmiþ küçümsüyordu zahir
Tek kiþilik orduyla þahlandý Settülbahir
Gururunun yerini þimdi almýþtý kahýr
Çanakkale geçilmez dedi Seyit onbaþý
Þahit tuttu ahdine inletti daðý taþý.
Vatanýna borcunu oðluyla ödüyordu
Taþ basarak baðrýna vasiyet ediyordu
Öl oðul sakýn ola geri dönme diyordu
Kanlarýnla sula sen Bayrak burçtan inmesin
Düþmesin namus yere gökte Ezan dinmesin.
Utanmýþtý sorunca saçýndaki kýnadan
Sual etti sýlaya cevap geldi anadan
Seni kurban eyledim böyle ister YARADAN
Adaðýmsýn vatana adettendir o kýna
Can vermeden kýlýcýn sakýn girmesin kýna.
Türk anasý sýrtýnda cephane taþýyorken
Dere tepe kar çamur engeller aþýyorken
Gökte melekler hayran bu hale þaþýyorken
Yavrusundan daha da kýymetliydi her mermi
Mevzu Vatan olunca ana evladým der mi
Cihan görmedi böyle þanlý bir direniþi
Kitaplara sýðmadý dünyada yok ki eþi
Iþýltýnla bir bil/sen kýskandýrdýn güneþi
Çanakkale destandýr onu da ben yazarým
Yedi düvel yüklense mezarýný kazarým.
Bir anlasan bu ruhu sen kendini tanýrsýn
Ecdadýn kemiðini sýzlatýrým sanýrsýn
Canlandýrsan özünde canýndan usanýrsýn
Þehit kokar koklasan burda açan her nebat
Hâlâ Vatan bekliyor YA RAB bu nasýl sebat
Tarih açýp kapatan benim þanlý atamdýr
Bölemezsin yurdumu buna imaným tamdýr
Ýyi dinle sözümü bu bir ültümatomdur!
Ya kirli ellerini üzerimden çek artýk
Ya kolunu keserim oluyorsun çok artýk.
20.10.2011
ayhan çoban Antalya
eyvallah tüm dostlara. selam ve dua ile