DEMEK ZÛLL MÜ ? DELİRDİ !

Doðruya deðer versek,
Yanlýþ, yol mu bulurdu ?
Bir olup, birlik dursak,
Zelîl, hâl mi olurdu ?

Kulak asmaz, hiç kimse,
Hakikâte nedense !
Buyur eleþtir, dense;
Boþta, dil mi kalýrdý ?

Nerde varsa gereksiz,
Mefküresiz, ereksiz,
Koþar gelir, duraksýz;
Perde, tül mü bilirdi ?

Dönelerler, boþ lafa,
Yormak bilmezler kafa,
Çenebazla her safa;
Duran, kâl mý bilirdi ?

Gölgeydim, adým adým,
Can dedim, arkaladým,
Beyhûdeymiþ, anladým;
Diken, Gül mü belirdi ?

Ozan Ýlo, döþ açtý,
Canana, candan geçti,
Amma.. ihânet güçtü !
Demek zûl mü? Delirdi !
18.01.2008/04.01

____Sevgili Kardeþim Yavuz Korkmaz’a (TUTKU) Sevgiyle____

"Þaþtým!" Demiþ, bir þair,
Þaþan sensin, yanan ben,
Hergün hergün bir þiir;
Yürekten köz, sunan ben !

Çile, sýkar mengene,
Yakar, der ki; Yan gene,
Fýrsat vermez, dengene,
Azýðým kor, banan ben !

Bir olmuþ ne, beþ ne ki ?
Zordan damla, her teki !
Düðüm sýký sýrdaki ;
Hem can benim, canan ben !

Salar, parmaðým katip,
Hýfzeder, kâðýt hatip,
Her birisi, ayrý tip;
Kendimdenmiþ, sanan ben !

Aynadan, pasý silsem,
Aslý bilsem, âh bilsem !
Sýrla, yüzyüze gelsem !
Neler derim, inan ben !

Ýzinsiz yelme, hasdur !
Dilerse, eder mestur* !
Hele biraz dur! Destûr;
Ozan Ýlo, denen ben !


MESTUR: Satýrlanmýþ, Çizilmiþ, Yazýlmýþ.


Sosyal Medyada Paylaşın: