DERYÂDA KÜREKSİZ ÇÜRÜK SALDAYIM !

Neçe ki habersiz, gündüz geceden,
Mecnûnî hâldeyim, sayki, çöldeyim,
Kalemim ahýmý, döker heceden;
Döþ’e dert getiren, ince yoldayým !

Daðlardý, isyânda, kadem vurduðum,
Daðlardý, zâlime, karþý durduðum,
Daðlardý, yýkýlmaz, ardým gördüðüm;
Âr eyledim sustum.. dilim lâldayým !

Niyedir bu kullar, çeþit çeþittir ?
Kimi müzevirdir, kimi çaþýttýr!
Kâhpelik, dünyayla yaþça eþittir!
Deryada küreksiz, çürük saldayým !

Yadýrgamasam da, zor geliyor zor,
Eþref-i mahlûkât, bu kadar mý hor ?
Ýstediðin kadar, güzel dünya kur;
Ân da savurupta, yýkan seldeyim !

Baktým ellerime, beþ parmak boy boy,
Dedim terâziye bunlarýda koy !
Elbet insanda da, aynen böyle huy;
Halbuki serinim, dosta duldayým !

Sen, pervâne ol yan, bilmeyen bilmez,
Zevk alýr yanmandan, üstüne almaz,
Zûlüm türlü türlü aklýna gelmez;
Ozan Ýlo’m yeter, sükût kaldayým!
19.01.2008/05.10


Sosyal Medyada Paylaşın: